انسان و زیبائی

انسان و زیبائی
مولانا علاؤالدین موحد نیمروزی
زیبائی مفهومی است که از آغاز خلقت و آفرینش دل انسان را ربوده و ذهن او را بخود مشغول داشته است. زیبا پسندی نشانه‌ی برتری انسان نسبت به حیوان است. بسیاری از علماء زیبائی را پرتوی از جمال الهی می‌دانند که در مخلوقات خصوصا انسان تجلی یافته است. در حدیث پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: «ان الله جمیل و یحب الجمال، خداوند زیبا است نیز زیبائی را می‌پسندد» زیبائی به دو قسم است:
۱. زیبائی باطنی که در واقع نوریست که از درون می‌تابد و در چهره و اعمال ظاهری انسان مانند: رفتار، گفتار و کردار نمایان می‌شود؛ این زیبائی در واقع پلی است میان انسان و خالق و راهی است بسوی کمال و سعادت؛
۲. زیبائی ظاهری؛ زیرا به ظاهر نیز انسان نسبت به سائر مخلوقات زیبا و حسین می‌باشد. چنانچه خداوند می‌فرمایند: «لقدخلقنا الإنسان فی احسن تقویم، ما انسان را به بهترین وجه آفریدیم» پیامبران الهی کاملترین و زیباترین انسانها از نظر باطنی و ظاهری بوده است، سیرت و صورت و ظاهر زیبای آنها معیار سنجش برای انسانها می‌باشد، تا آنان از سیرت و صورتشان الگو بگیرند، برخلاف انبیاء علیهم الصلاة والسلام حرکت کردن در واقع مسخ ظاهری و باطنی است. بهترین زیبائی آن است که انسان ظاهر و باطن خود را همانند ظاهر و باطن پاک انبیا بگرداند.
اما امروزه متأسفانه دشمنان دیرنه‌ و استعمارگران فرهنگی نقش جدید و فریبنده‌ی را طراحی کرده و تلاش می‌کنند تا سیرت پاک انبیاء را از قلبها و چهره زیبای آنان و زندگی بزدایند. کفار با ابزار رسانه مدلهای غربی را در رأس تبلیغات زهر آلود خود قرار داده و بی‌حیائی، عفت زدائی، ریش تراشی، پوشش نامناسب وغیره را بعنوان نشانه مدرنیته و پیشرفت القامی نمایند. حال آنکه این موارد بیگانه با فطرت سالم انسانی و خلاف فرهنگ ناب اسلامی می‌باشند. ما مسلمانان باید متوجه باشیم. که زودون سنتهای زیبای پیامبران از ظاهر و ریشه کن کردن سیرت پاک انبیاء از باطن ذبح غیر مستقیم ما است. ترویج فرهنگ‌های وارداتی و بیگانه در واقع مقابله با هویت، تاریخ و اصالت ما است.
لذا پاسداری از تمدن اصیل اسلامی وظیفه علماء ربانی، مجاهدان، سلحشور و فرهنگیان متدین می‌باشد.
این سه قشر زنده و پویا باید در مقابل هجوم مرموزانه و ویرانگر غرب قدعلم نموده و در کنار ا.ا.ا ایستاده و در عرصه جهاد فرهنگی وارد عمل شوند. و با زبان منطق و قلم حکمت و احترام متقابل وسعه صدر اقدام نمایند. در این صورت است که نسیم با طراوت ایمانی ورزیدن خواهد گرفت و رسم آئین جهالت متلاشی و ریشه کن خواهد شد و سیما زیبای اسلام جایگزین چهره عبوس و کریه کفر خواهد شد.