قبحزدایی از گناه در رسانههای اسلامستیز
کارکرد رسانهها در انتشار و درستکردن پیامهای جعلی
بخش نهم
محمد داود اسحاقزهی «یوسفی»
۵. ظاهرسازی
گاهی سازندگان پیامهای اسلامستیزانه در رسانهها از طریق ظاهرسازی و جلوهنمایی مخاطبین را فریب میدهند و مغزشان را برای پذیرش دروغها آماده میکنند. مثلاً خود را در ظاهر خیرخواه، نوعدوست، مدافع حقوق بشر، دلسوز مردم و… جلوه میدهند یا در متن پیامهایشام بهگونهای ظاهرسازی میکنند که ظاهر پیام خوب به نظر میرسد، اما لایههای زیرین آن سمی و منحرفکننده است.
بدون شک ظاهرسازی یکی از دسیسههای مخرب شیطان و شیطانصفتان برای انحراف آحاد جامعه و جلب توجه به سمت خویشتن است. این سازندگان در ظاهر خود را چنان پاک و صاف نشان میدهند که گویا دوستدار و خیرخواه مردمند تا از این طریق اعتماد آنان را جلب نمایند و فریبشان بدهند. شیطان از این دسیسه برای فریب حضرت آدم و حوا بهره گرفت و خود را خیرخواه آنان معرفی کرد؛ چنانکه قرآن کریم در این زمینه در آیهای که قبلاً ذکر گردید، میفرماید:
«وَ قاسَمَهُما إِنِّى لَكُما لَمِنَ النَّاصِحِينَ، فَدَلَاهُما بِغُرُور؛ و (شیطان) برای آنان حضرت آدم و حوا سوگند یاد کرد که من خیرخواه شما هستم و به این ترتیب آنها را با فریب از مقامشان فرود آورد.» (اعراف: ۲۱)
امروزه رسانههای کشورهای غربی و دینستیز از این روش استفاده میکنند و خود را مدافع حقوق بشر، مدافع دموکراسی و حامی عدالت معرفی کنند و به این بهانه به کشورهای دیگر لشکرکشی میکنند تا به اهداف مادی خویش برسند.
۶. بزرگنمایی
گاهی سازندهی پیامهای دینستیزانه در پیامهای خویش مطالب کماهمیت، بیارزش، منحرفکننده و نقاط منفی و عیبهای دیگران را بزرگنمایی و بولدسازی میکند و از کاه کوه میسازند؛ اما مطالب و محتویات ارزشی مفید و آموزنده و همچنین نقاط مثبت دیگران را کماهمیت، ناچیز و بیارزش جلوه میدهد و از
این طریق میخواهد به اهداف خویش نائل گردد.
مثلاً دشمنان اسلام رفتارهای خوب و ارزشمدارانهی مسلمانان را کماهمیت جلوه میدهند و رسانهای نمیکنند، اما نقاط ضعف و رفتارهای جاهلانه و ضداسلامی عدهای از مسلمانانِ نادان و منحرف مثل داعش را بزرگنمایی نموده و مهم جلوه میدهند و آن را به اسلام و مسلمانان نسبت میدهند.
۷. قطع و برید
گاهی خلقکننده و سازندهی پیامهای اسلامستیزانه برای فریب دیگران از روش تقطیعگری بهره میگیرد؛ تقطیعگری یعنی اینکه مطالب و پیامهای دیگران را کامل ذکر نمیکند، بلکه فقط بخشهایی از آن را که در راستای اهداف او است و مرادش را تأیید میکند و برای پیشبرد اهدافش مؤثر است، ذکر میکند و مطالب و محتویات قبل و بعد از آن را حذف میکند تا برای تأیید ادعای خود به آن استناد کند. مثلاً دشمنان بخشی کوتاه از سخنرانی یکی از بزرگان دین یا بخشی از آیات و روایات را ذکر میکند، بدون اینکه قبل و بعد آن را بیان کند که آن پیام در چه موضوع بهخصوصی بحث نموده است، تا از این طریق اذهان مخاطبین را مشوش نماید. این روش امروزه یکی از رایجترین روش رسانههای اسلامستیز است که خلقکنندگان ارزشگریز از آن برای فریب مخاطبین استفادههای فراوان میکنند.
ادامه دارد….