اسلام و مقام انسان

اسلام و مقام انسان

حافظ علاءالدین موحد «نیمروزی»

«قال رسول الله صلی‌ الله علیه و آله و سلم: قد افلح من اسلم و رزق کفافا و قنعه الله بما آتاه.»

پیامبر اسلام صلی الله علیه و سلم فرمودند: رستگار و خوش‌نصیب است کسی که اسلام را پذیرفت و نیز دارائی او برای معیشت او کفایت می‌نمود به آنچه خداوند از فضل و لطف‌اش به او عنایت نموده بود قناعت داشت.

شکی نیست که اسلام مایه‌ی خوش‌بختی بشر است. و تنها اسلام سعادت دارین را به انسان هدیه می‌دهد.

جهان کفر با نپذیرفتن اسلام در واقع خود را از مقام بلند انسانیت محروم کرده و در عوض، ادناترین درجه‌ی حیوانیت را کمائی نموده، طوری‌که الگوبرداری از زندگی حیوانی بر کفار افتخارگشته و آن‌را جزو دست‌آوردهای علمی و اخلاقی خود می‌دانند.

امروز در این جهانِ پیشرفته‌ یک کافر به‌خود می‌بالد که مانند سگ بخورد و بنوشد. باسگ ازدواج کند و مانند سگ از دنیا برود.

کفار با عمل‌کرد خود اذعان نموده‌اند که انسان‌گونه زندگی کردن عیب، و نیز باعث عقب‌ماندگی است. و به‌نظر آن‌ها جهانِ متمدن و پیشرفته، آن جهانی است که در زندگی از سگ و خوک الگوبرداری بکند. اما اسلام عزیز انسان را گل سر سبد کائنات و افتخار هستی می‌داند و به انسان چنان کرامت و تقدسی  قائل شده که او شایسته‌گیِ جانشینی خداوند بلندمرتبه و استعداد رهبریت جهان را دارد.

شاعر چه زیبا می‌سراید:

تن آدمی شریف است به‌جان آدمیت

نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

رسد آدمی به‌جائی که به‌جز خدا نبیند

بنگر تا چه حد است مقام آدمیت.

لذا اسلام بهترین دین و انسانیت بهترین مقام و منزلت است.

اسلام انسان رامتوجه جایگاه حقیقی‌اش نموده و اورا در مسند خلیفةالهی قرار می‌دهد.‌

زندگی بدون اسلام و انسانیت بدون ایمان بی‌معناست. این اسلام است که زندگی رابرای انسانیت تفسیر می‌نماید.