مقامات وزارت دفاع امریکا هم‌زمان با تأیید شکست آن کشور در افغانستان، می‌گویند که امضای توافق‌نامه صلح دوحه و رهایی پنج هزار زندانی طالبان، سبب فروپاشی دولت و ارتش افغانستان شده است.
مارک میلی، رییس ستاد مشترک ارتش امریکا که روز چهارشنبه، هفتم میزان، در مورد چگونه‌گی خروج نیروهایی امریکا از افغانستان در مجلس نماینده‌گان آن کشور شهادت می‌داد، گفت که امریکا در جنگ ۲۰ ساله افغانستان «شکست استراتژیک» را متحمل شده است.
او افزود که جنگ افغانستان با شرایط مورد نظر امریکا پایان نیافت و طالبان نیز دوباره به قدرت بازگشتند.
شماری دیگر از مقامات بلندرتبه وزارت دفاع امریکا از توافق‌نامه دوحه به عنوان دلیل تسلط طالبان بر افغانستان یاد می‌کنند.
فرانک مک‌کنزی، رییس ستاد فرماندهی مرکزی ارتش امریکا «سنتکام» در این نشست گفت که توافق دوحه میان اداره ترامپ و طالبان تأثیر مخربی بر دولت و ارتش افغانستان داشت.
او گفت که توافق‌نامه دوحه تاریخ پایان انتظار کمک‌ها با نیروهای افغانستان را مشخص کرد و تاثیر شدید روانی از خود برجای گذاشت.
به گفته مک‌کنزی، او به این باور بود که با کاهش میزان نیروهای امریکایی به دو هزار و ۵۰۰، دولت و ارتش افغانستان ناگزیر از هم می‌پاشد.
رییس ستاد فرماندهی مرکزی ارتش امریکا اقدام بایدن در اپریل سال روان میلادی مبنی بر کاهش نیروهای آن کشور را شبیه «میخ دیگری در تابوت» دانست.
لوید آستین، وزیر دفاع امریکا نیز با این موقف‌گیری کنزی موافقت کرد و گفت که توافق‌نامه دوحه سبب قوی‌تر شدن طالبان شده است.
او افزود که با متعهد ساختن امریکا به پایان دادن حملات هوایی علیه طالبان، اعضای طالبان برخلاف آن، حملات‌شان بر نیروهای امنیتی افغان را افزایش دادند.
آستین تصریح کرد که رهایی پنج هزار زندانی طالبان و در ادامه برگشت آنان به خط نبرد سبب شد که طالبان قوی‌تر شوند و حملات‌شان را ادامه دهند.
برخی از مقامات دولت پیشین در افغانستان بارها به چگونه‌گی این توافق اعتراض کردند و گفتند که امریکا، به ویژه زلمی خلیل‌زاد، فرستاده ویژه امریکا برای صلح افغانستان به طالبان امتیازات قابل ملاحظه‌ای داده است.
توافق‌نامه دوحه که در بیست‌ونهم فبروری ۲۰۲۰/دهم حوت ۱۳۹۹ امضا شد، خروج نیروهای امریکایی از افغانستان را یقینی کرد.
این توافق هم‌چنان سبب شد که امریکا برای رهایی پنج هزار زندانی طالبان از زندان‌های حکومت تلاش کند.
هرچند طالبان بارها اعلام کردند که این زندانیان به میدان‌های جنگ برنگشته‌اند، اما مقامات افغان و امریکایی پیش از این به گونه رسمی تأیید کرده بودند که همه این زندانیان به خط اول نبرد رفته‌اند.