عبدالله زمانی- سردبیر
شاید افرادی که همواره افسوس و حسرت تشکیل حکومتی اسلامی را می‌خوردند و برپایی آن را بزرگ‌ترین آرمان و آرزوی درونی خویش می‌دانستند، اکنون هنوز به‌خود نیامده‌اند و به‌خوبی درک نکرده‌اند که این آرمان بزرگ در سرزمین افغانستان به‌وقوع پیوسته است.
دوست‌داران برپایی حکومت اسلامی و رهبری جهانی، همواره کلاس‌های فکری، روش مقابله با تهاجم فرهنگی و پلان‌های تربیه فکری و شخصیتی برای جوانان، تحصیل‌کردگان و آینده‌سازان جهان اسلام برگزار می‌کردند و با حسرت و افسوس از دوران طلایی حکومت اسلامی و ویژگی‌های نظام اسلامی و دینی برای آنان می‌گفتند، و آرزو می‌کردند که باری دیگر نظام اسلامی در جهان اسلام برپا شود، اما اکنون که این آرمان دیرینه به‌وقوع پیوسته است و محقق شده است، دیگر آن شور و تکاپو و جنب‌وجوش از آن‌ها دیده نمی‌شود، یا این نظام، نظام اسلامی مدنظر آنان نیست و یا آنان در ادعا و خواسته‌های خود صادق نبوده‌اند!
نظام اسلامی که اکنون در افغانستان برپا شده است، برای بسیاری از مسلمانان، نمونه و الگویی از نظام‌های اسلامی طول تاریخ بوده و بخش مهمی از مردم جهان اسلام تمام اتفاقات این مملکت را به دقت رصد می‌کنند و سرانجامِ این نظام برای‌شان مهم است، روزی نیست که یکی از دوستان و هم‌صنفی‌ها پیامی ندهد و در مورد نظام جدید افغانستان و میزان موفقیت آن نپرسد، چراکه سرنوشت و نتایج این نظام به‌معنای سرنوشت سال‌ها ادعا، برنامه‌ریزی، نظریه‌پردازی، تدریس و دغدغه‌مندی اندیشمندان و دلسوزان امت اسلامی درجهت برپایی نظام اسلامی است.
اگر امروز آن روشن‌فکران و دغدغه‌مندان به نصرت، تایید، حمایت و اصلاح این نظام نپردازند، پس چه وقت خواهند پرداخت؟
اگر این نظام به مسیر خوبی نرود و در کسب رضایت مسلمانان و اندیشمندان دلسوز و واقعی امت اسلامی موفق نباشد و خدای‌نکرده با کج‌روی و انحراف مواجه شود، آیا دیگر رویی برای پرداختن به موضوع حکومت اسلامی و برپایی آن و دم‌زدن از رهبری جهانی خواهند داشت؟ آیا دیگر نسل‌های اسلامی، سخنان‌شان را در مورد ویژگی‌های حکومت و امارت اسلامی و نیز نیاز جهان و ملت‌ها به آن، قبول خواهند کرد؟
بر قشر تحصیل‌کرده دینی و اندیشمندان و دلسوزان امت اسلامی لازم است با تمام توان خویش در زمینه جهت‌دهی، تایید و اصلاح این نظام کوشش کنند و این فرصت به‌دست‌آمده را «آخرین» و «سرنوشت‌سازترین» موقعیت و امید برای احیای نظام اسلامیِ مدنظر خویش بدانند.
در این میان باید قدردانی نمود از آن‌دسته از اندیشمندان و رهبرانی که با توصیه‌ها و راهنمایی‌های کارگشا و مفید خویش، که نشان از وسعت دید و دل‌سوزی آنان برای امت و نظام اسلامی دارد، این نظام را یاری و جهت‌دهی کرده‌اند و می‌کنند.
مسئولین امارت اسلامی نیز باید حساسیت این موضوع و شرایط حاکم را درک کنند و به‌جای پرداختن به موارد جزئی و قابل حل، به مسایل و موارد بزرگ و حساسی مانند جلب رضایت ملت، استفاده از دید وسیع اسلامی، ایجاد رفاه و آرامش برای ملت مظلوم و ستم‌دیده، برقراری روابط حسنه با جهان و کشورهای منطقه و همسایه، اثبات حسن نیت و زمینه‌سازی برای هم‌زیستی مسالمت‌آمیز جهانی، رشد و گسترش زمینه‌های اقتصادی و معیشتی، زیربناسازی برای کارهای علمی، تخصصی و فکری و مواردی از این‌قبیل بپردازند.
به هر میزان که امارت اسلامی افغانستان درگیر مسایل جزئی و کم‌ارزش بشود، به همان میزان بلکه بیشتر از آن، از مسایل مهم و اساسی و مورد نیاز نظام اسلامی عقب خواهد ماند و در رسیدن به هدف بزرگ خویش ناکام خواهد شد، دشمنان قسم خورده نظام اسلامی نیز همین موضوع را می‌خواهند؛ این‌که نظام اسلامی به مسایل جزئی درگیر شود و موقعیت‌ها و فرصت‌ها را از دست بدهد و به مرحله‌ای برسد که دیگر جبران دشوار باشد.
پس بر اندیشمندان اسلامی و هواخواهان نظام اسلامی، در هرجای دنیا که هستند لازم است با راهنمایی، توصیه و جهت‌دهی مسئولین و دست‌اندرکاران این نظام، دَین خود را به اسلام و مسلمانان و نظام اسلامی اداکنند.