در و دیوار کهنه و خانه گلی که گویا با بارش باران شدیدی فرو میریزد، از دور نمایان است. این خانه گلی، نمایانگر زندهگی سخت و پررنج مردی است که از زندهگی و روزگار، سخت شکایت دارد. حیاتالله، باشنده شهر پلخمری، مرکز ولایت بغلان است. وی مدتها است که زندهگی سخت و پراندوه خود را زیر سقف همین خانه میگذراند.
وی میگوید: «فقر و تنگدستی همه چیزم را گرفته و امروز با هزاران مشکل و دل صدپاره در این خانه زندهگی میکنم.» حیاتالله که از فقر و تنگدستی شکایت دارد، با گلوی پر از بغض میگوید که زندهگی هیچ وقت مطابق میلش نبوده و همیشه با ناملایمتهای زندهگی دست و پنجه نرم کرده است. حیاتالله که اکنون بزرگسال شده است، تصریح میکند که با خانمش در یک اتاق بیدر و پیکر با هزاران مشکل روز و شب را سپری میکند. او خانم اولش را حین زایمان از دست میدهد. حیاتالله که امروز قامتش از روزگار بد و نداشتن فرزندی که نفقهاش را تامین کند خمیده و سنش به پنجاه رسیده است، میگوید که هنوز هم برای تامین نفقه خود و خانم دومش مجبور به کار کردن است. او از صبح تا شام با تن بیمار مصروف کفشدوزی در داخل شهر است. حیاتالله از ده سالهگی به این شغل رو آورده است و هر روز به امید اینکه زندهگی بهتر داشته باشد، تلاش و کار کرده است.
تحولات سیاسی کشور بر کاروبار حیاتالله، مردی که چهار دهه عمرش را در کفشدوزی گذرانده است، نیز تاثیر بد کرده است. وی میگوید که در حکومت پیشین، روزانه پنجصد افغانی در روز درامد داشت، اما از سه ماه به اینسو روزی صدافغانی عایدش است. درامد کنونی حیاتالله در حال حاضر کفایت وی و خانمش را نمیکند. حیاتالله تصمیم دارد که خانه گلیاش را ترمیم کند تا از شر سرمای زمستان پیشرو در امان باشد، اما این کار هم در توانش نیست و ناچار است سرمای زمستان پیشرو را زیر سقف همان خانه که در و دیوار ثابت ندارد، سپری کند.
حیاتالله در کنار فقر و تنگدستی از بیماری شکر نیز رنج میبرد. رفتن به داکتر و شفاخانه برای او به یک رویا میماند. وی میگوید که با چالشها و مشکلات زیادی روبهرو است و نمیداند چه کار کند. یگانه آرزوی حیاتالله این است که صاحب خانهای شود تا در آن سرمای زمستان جان ناتوان او و خانمش را نیازارد و در کنار این موفق به تداوی بیماریاش شود. حیاتالله از نهادهای خیریه میخواهد که در قسمت تداوی وی همکاری کنند.
فقر موجود در دولت پیشین و نیز تحولات سیاسی کشور، زندهگی هزاران تن دیگر چون حیاتالله را با چالش بیشتر مواجه کرده است. نهادهای مختلف بینالمللی از گسترش بیپیشینه فقر و گرسنهگی در افغانستان هشدار دادهاند. با این حال طالبان میگویند که در تلاشاند برای بهبود وضعیت اقتصادی مردم پروژههای بزرگ انکشافی را افتتاح کنند؛ وعدهای که تا هنوز عملی نشده است.
روزنامه8صبح- کابل