طبق این گزارش، ۹۵ درصد از جمعیت افغانستان به اندازه کافی غذا ندارند و ۳.۵ میلیون کودک نیاز به حمایت تغذیهای دارند. سازمان ملل متحد نیز این وضعیت را «یک بحران ناامنی غذایی و سوء تغذیه با ابعاد بینظیر» توصیف کرده است.
سازمان دیدهبان حقوق بشر میگوید که زمان برای رسیدهگی به بحران گرسنهگی افغانستان در حال از دست رفتن است.
رییس یک سازمان بینالمللی بشردوستانه در افغانستان به گزارشگر دیدهبان حقوق بشر گفته است: «کودکان در ولایات – آنها اکنون فقط پوست روی استخوان هستند – و من میترسم که این وضعیت بدتر شود.»
همین طور یکی از داکتران سازمان داکتران بدون مرز گزارش داده است: «نیمی از افرادی که ما برای مراقبتهای ویژه بستری میکنیم دچار سوءتغذیه نیز هستند.» تقریباً ۸۰۰ کودک در یک شفاخانه در ولایت هلمند به دلیل سوء تغذیه حاد در آنجا تحت مراقبتاند.
دیدهبان حقوق بشر گفته است، در حالی که بسیاری از کشورها متعهد به کمکهای بشردوستانه شدهاند، اما افغانستان به صورت عاجل به یک سیستم بانکی کارآمد برای رسیدهگی به بحران نیاز دارد.
به قول این سازمان، اکنون اکثر بانکهای افغانستان به سختی به فعالیت خود ادامه میدهند و در هفتههای اخیر، ایالات متحده و بانک جهانی میلیاردها دالر کمک را آزاد کردهاند، اما محدودیتها بر بانک مرکزی افغانستان هنوز هم معاملات یا برداشتهای بزرگ را غیرممکن میکند.
حقوق بشر از قول گروههای کمکرسانی که کمکهای بشردوستانه را ارسال میکنند، گزارش داده است که انتقال کمک مالی به افغانستان مشکل شده است. این محدودیت به علت این است که بانکهای بینالمللی نسبت به تحریمهای قبلی علیه طالبان محتاط هستند و بانکهای افغانستان برداشت پول نقد را به دلیل کمبود ارز محدود میکنند.
گروههای کمکرسان گفتهاند که پرداختها به افغانستان معمولاً توسط بانکهایی مسدود میشود که نگران تخطی از تحریمها هستند.
براساس این گزارش، بیشتر گروههای کمکرسانی از سیستم غیررسمی انتقال پول یعنی حواله استفاده میکنند، در حالی که هزینه خدمات بین ۴ تا ۸ درصد در شهرها یا تا ۱۳ درصد در مناطق دورافتاده شده است. قبل از ۱۵ آگست نرخ حدود ۲ درصد بود.
دیدهبان حقوق بشر تأکید کرده است که مردم افغانستان نیاز دارند که از تمام حقوق شان از جمله حق دسترسی به غذا برخوردار شوند.
این نهاد تأکید کرده است که برنامههای کمکهای بشردوستانه میتواند به کاهش بحران اقتصادی کمک کند، اما کافی نیست. در گزارش آمده است: «طالبان نیز باید به این بحران رسیدهگی کند، از جمله با دادن اجازه کار به زنان، و کمککنندگان باید بر معاملات بانکی نظارت کنند تا اطمینان حاصل شود که پولها برای اهداف مشروع تجاری و امور بشردوستانه استفاده میشود.»
در پایان این نهاد تأکید کرده است که بدون این، کاهش بحران و کمک به آسیبپذیرترین کودک افغانستان مشکل است.