عبدالله زمانی_ نیمروز
با باریدن بارش رحمت الهی و نمناک‌شدن کوچه‌ها و سرک‌هاو نیز روان‌شدن آب در معابر و خیابان‌های عمومی، بعد از حمد و شکر خداوند بر نعمت باران، دغدغه و چرت‌و‌فکر در مورد چگونگی پاک نگهداشتن بدن و لباس و نجات از لجن‌های موجود در هر سرک و راسته، همۀ مردم را فراگرفته است. نمی‌دانند از یک طرف در مورد از بین‌رفتن قحط‌سالی چندساله این مرزوبوم خوشحال باشند یا از پیامدهای منفی باران که بر اثر نبود استنداردهای اندک شهرسازی است، ناراحت باشند.
وقتی بارانی نازل می‌شود و در شهر به گشت‌وگذار مشغول می‌شویم، فضای نامناسب آن، روان‌بودن آب در هر سرک و کوچه و احتمال بالای آلوده‌شدن به انواع گل‌و‌لای و کثافات، لذت دیدن بارش رحمت الهی را از انسان می‌گیرد.
حتی پس‌از‌گذشت چند روز از نزول باران، بازهم آثار آن در همه‌جا دیده می‌شود و ظاهرا باید منتظر این باشیم تا زمین، تشنه شود و به مقدار نیاز خود از آب‌جمع‌شده استفاده کند و آن را خلاص کند!
اما این‌چنین نیست که فقط در شهر ما بارش باران صورت بگیرد و باقی شهرهای جهان که پاکیزه هستند، بارشی آن‌جا نازل نمی‌شود، بلکه در حقیقت، پایین‌بودن سطح معیارهای شهرسازی در شهرما و عدم وجود اصول و استانداردهای شهر سالم در آن، باعث این معضل شده است
بنده متخصص و یا تحصیل‌کردۀ رشتۀ عمرانی و شهرسازی نیستم، اما هر شخص دانا و هرکسی که اندک معلومات و مشاهده‌هایی در مورد نیازهای اساسی صحی یک شهر داشته باشد و نیز بی‌سرو‌سامانی‌های موحود در شهر را ببیند، نسبت به آن حساس می‌شود و احساس زجر و درد می‌کند.
اولین چیزی‌که برای از بین‌بردن انواع کثافات، گردوغبار درون‌شهری و آب و گِل‌ها لازم است، «آسفالت‌کردن سرک‌ها و کوچه‌های شهری» است. وقتی سرک‌ها و کوچه‌ها پخته شوند و ر فت‌و‌آمد وسائط نقلیه از روی سرک‌های پخته‌شده انجام شود، بخش کلانی از گردوغبار و خاک و گل‌ها از بین می‌رود. متاسفانه این مورد در شهر ما بسیار اندک است و امید می‌رود پس از روی‌کارآمدن دولت جدید، شاروال محترم و همکاران وی این پلان را بیشتر مدنظر داشته باشند و تلاش کنند تا هر سرکی که شرایط پخته‌شدن را دارد این کار انجام گیرد.
در ثانی، لازم است همۀ سرک‌های معیاری، مجهز به «جدول‌کشی فاضلاب» و ایجاد «آب‌روها» شوند. وقتی سرک‌ها در دوباند خود، کانالیزاسیون شوند دیگر آب‌های پسماند و مستعمل در کوچه و سرک روان نمی‌شوند و باعث ایجاد انواع آلودگی‌ها و از بین‌رفتن بهداشت فردی و اجتماعی نمی‌شود. هم‌چنین دیگر بعد از بارش باران، سیل بزرگی از آب‌ها روان نمی‌شود و چهره شهر را مخدوش نمی‌کند و به نظافت لباس و بدن مردم و نیز صحت آنان ضربه نمی‌زند.
سومین چیز، تعیین «محل پیاده‌رو» و یا «مسیر عابر پیاده» برای سرک است. یعنی باید مسیر حرکت موترها و دیگر وسائط نقلیه از مسیر تردد افراد و اشخاص جدا باشد و هر کدام در مسیر و جای خود حرکت کند و به مکان همدیگر تجاوز نکنند. هم‌چنین مسیر عابر پیاده باید خط‌کشی و به‌خوبی پخته شود تا احساس امنیت و آرامش به هر عابر پیاده‌ای دست بدهد.
این موارد مختصر، حداقل می‌تواند گوشه‌ای از مشکلات صحی و بهداشتی شهر را از بین ببرد که ما از دولت جدید و مسئولین زحمت‌کش شاروالی می‌خواهیم در این زمینه اقدامات هدف‌مندی انجام دهند.