در ابتدای این مراسم معنوی، شاگردان دارالقرآن الشفاء و نور برنامههای مختلفی از قبیل سخنرانی به زبانهای دری، پشتو، ازبکی و عربی و همچنین گروهای سرود «محبان قرآن» و «محبان دین» اجرا کردند و مقاله و دلنوشتههای خود را ارائه نمودند.
در ادامه این محفل، مولانا حافظ محمدکریم صالح، یکی از سخنوران مشهور ایران به ایراد سخن پرداختند و فرمودند: موضوعی که ملت افغانستان به آن پیبرده و تلاش دارند تا آنرا عملی کنند، تربیت نسل جوان و نونهال است که این امر بسیار حیاتی میباشد.
ایشان با اشاره به تاریخ پر افتخار اسلام ابراز داشتند: هنگامی که تاریخ اسلام را مطالعه میکنیم، بیشتر احساس سر بلندی میکنیم؛ زیرا این تاریخ پر است از مردانی که میتوانند روشنی راه برای این نسل قرار گیرند و بهترین درس را میتوان گرفت.
وی در بخش دیگری از سخنانشان خطاب به حاضران فرمود: ملت مسلمان اگر زمانی فرا رسد که صدای خوردسالان از مساجد شنیده نشود، آینده آن ملت تیرهوتار است، پس باید به تعلیم و تربیت دینی فرزندان توجه داشته باشید.
ایشان در پایان سخنان خویش فرمود: بزرگترین سرمایه که پدر به فرزند خود عطا میکند «ادب» و «علم» است؛ لذا همانگونه که پدر برای پروش ظاهر و بدن فرزندش سرمایهگذاری میکند، باید برای پرورش روحی و علمیاش نیز سرمایهگذاری کند.
در ادامه محفل، محترم مسعود نوری ریاست محترم معارف ولایت نیمروز سخنرانی کردند. ایشان ضمن تشکر از مسئولین نهاد دینی احیاءالعلوم، بهویژه مسئولین انجمن دینی قلموبیان فرمود: باید همه جوانان و نوجوانان برای فراگیری تعلیم و تربیت تمام تلاش خود را بکنند، زیرا بسیاری از مشکلات دنیوی ما بهوسیله فراگیری علوم عصری حل میشود و از طرف دیگری باید به یادگیری علوم دینی نیز توجه ویژهای داشته باشند، تا بتوانند افراد خوب و شایسته باشند.
وی در بخش دیگری از بیاناتش «مساجد» را «محل تعلیم و تربیت» دانستند و فرمود: همانطور که معارف تلاش میکند تا موضاعات دینی را به متعلمین آموزش دهد، مساجد باید کانون این تعلیم و تربیت باشد.
ایشان در پایان سخنان خویش از علما و عموم مردم خواستند با معارف همکاری کنند تا برنامههای خود را بهتر پیش ببرد.
در پایان این جلسه از شصتونه نفر از شاگردان برتر دارالقرآنهای الشفاء و نور تقدیر شد.
دعای پرفیض مولانا بشیر احمد خطیبی، خطیب توانای ولایت نیمروز پایان بخش این محفل معنوی بود.