ادعای ارتش آزادیبخش بلوچ (BLA) در رابطه به مجموع تلفات ارتش پاکستان نسبت به آمارهای ارایهشده توسط سخنگوی آیاسآی، به واقعیت نزدیکتر است.
منبع: The Quint
نویسنده: داکتر تارا کارتا– عضو ارشد مطالعات انستیتوت صلح و منازعه
تلفات [ارتش پاکستان] در منطقه گالوان حداقل ده برابر بیشتر از آن چیزی است که برای چینیها خبرساز شود.
با توجه به اتفاقاتی که همزمان با آغاز بازیهای المپیک، در گالوان جریان دارد و ستایش نخستوزیر عمران خان از سربازان کشتهشده، آن هم در حالی که از واقعیتها چشمپوشی میکند، به نظر میرسد که روابط پاکستان و چین حتا نزدیکتر از آن چیزی باشد که تصور میشود.
پس از شبیخون پیکارجویان بلوچ در دو رویداد جداگانه، پاکستانیها نه تنها در مورد آمار تلفات با هم اختلاف داشتند؛ بلکه در گزارشدادن جنگ مبنی بر اینکه حملات در واقع بسیار شدید بوده است، کاملاً به مشکل برخورده بودند.
نیروهای پاکستان با حملات مرگباری مواجه شدند، ولی تعداد تلفات چند نفر است؟
در دوم فبروری، بر پایگاههای نیروهای امنیتی در مناطق پنجگور و نوشکی دو حمله انجام شد. ارتش آزادیبخش بلوچ نه تنها این پایگاهها را تصرف کرد؛ بلکه اعلام کرد که «لوای مجید» این گروه به مدت بیش از ۳۰ ساعت در مناطق یادشده مصروف بوده است.
عملیات پس از آن ادامه داشت، تقریباً تا دو روز بعد و تا زمان نگارش این گزارش.
شیخ رشید، وزیر داخله پاکستان، با گفتن اینکه تنها چهار سرباز «شهید» شدهاند، فوراً فعالیتهای تخیلیاش را آغاز کرد. یکی از مشاوران ایالت بلوچستان، اما خاطرنشان کرده بود که ۱۲ پرسونل امنیتی کشته و ۲۳ سرباز زخمی شدهاند.
ارتش آزادیبخش بلوچ و رسانهها گزارش دادند که عملیات نوشکی بیش از ۲۰ ساعت طول کشیده است و شورشیان ادعا کردند که صد سرباز و افسر پاکستانی تنها در این عملیات کشته شدهاند. با توجه به اینکه گزارشها حاکی از استفاده وافر از وسایل نقلیه مملو از مواد منفجره توسط ستیزهجویان و راهاندازی حملات تلافیجویانه هوایی توسط نیروی هوایی پاکستان است، تعداد تلفات به ادعای ارتش آزادیبخش بلوچ بسیار نزدیکتر از آمار دادهشده توسط سخنگوی استخبارات پاکستان است.
توییتر مملو از هشتگهای مربوط به این عملیات و #BalochistanisnotPakistan [به معنا تحتاللفظی #بلوچستان_پاکستان_نیست] است. اختلافات خصمانه میان دو گروه برای همه قابل مشاهده بود که یکی از BLA و دیگری از ارتش پاکستان حمایت میکرد.
حلقه خشونت بلوچستان
سربازان در هیچ جا نباید به خاطر عملیاتی سرزنش یا محکوم شوند. در واقع، تصویر فرمانده جوانی که در حمله ارتش آزادیبخش بلوچ کشته شده است، تنها غم و اندوه را برمیتابد؛ آن هم در جنگ با هموطنان خودش، حداقل براساس تصور اسلامآباد از جغرافیا.
ارتش آزادیبخش بلوچ که مسوولیت حملات را برعهده دارد، ارتش «پنجابی» را بیگانه میخواند، و در واقع، از زمان تأسیس پاکستان برای استقلال بلوچستان جنگیده است. تاریخچه چگونهگی فریب بلوچها و مجبور ساختن آنها برای پیوستن به دولت پاکستان در جاهای دیگر بازگو شده است.
آنچه آشکار است، این است که متأسفانه قبایل بلوچ در گذشته با یکدیگر جنگیدهاند، اکنون اما هویت قومی قویتری دارند که با راهافتادن عملیاتهای ارتش پاکستان این هویت قومی قدرتمندتر هم شده است. به عبارت ساده، [بلوچها] هر چه بیشتر بجنگند، قویتر به هم گره میخورند. علاوه بر این، بحث بقا نیز مطرح است. با توجه به اینکه چینیها تقریباً بخشهای وسیعی از فارمهای ماهیگیری را در گوادر در اختیار گرفتهاند -که اکنون ارزش آن با املاک تجارتی برابری میکند- و نیروهای امنیتی پاکستان هزاران جوان بلوچ را گرفتار و آنان را «سر به نیست» میکنند، چارهای [برای بلوچها] باقی نمانده است.
تناسب جهانشمولِ «بازی مرگ»
چنانچه قابل پیشبینی بود، جانب پاکستان فوراً هند و افغانستان را به خاطر این رویدادها نکوهش کرد و مدعی شد که ارتباط بین گردانندهگان و ستیزهجویان را ردگیری/رصد کرده است. اما یک مشکل دیگر نیز وجود دارد. ارتش آزادیبخش بلوچ با رهبری نامشخص، نه تنها به گونه مرموز عمل میکند؛ بلکه در گذشته ادعاهای مربوط به حملات افرادش، از جمله حمله به بازار سهام کراچی در جون ۲۰۲۰ را که ظاهراً توسط همان «لوای مجید» انجام شده بود، رد کرده است.
در همین حال، مسایل میدانی در فهم موضوعات بیشتر کمک میکند. اخیراً پاکستان، علیرغم درگیریهای مکرر بین نیروهای امنیتی دو کشور، اقدامات سختگیرانهای را علیه گروههای تحت حمایت ایران در مناطق مرزیاش روی دست گرفته است.
شورشیان بلوچ علیرغم حصارکشی مرزهای پاکستان با ایران و افغانستان، به عملیاتهای خود ادامه میدهند.
کارشناسان همچنین اظهار میدارند که پس از اینکه اسلامآباد بلوچها را به فعالیتهای مخفیانه ایران ربط داد، امارات متحده عربی در حال انجام اقداماتی برای اخراج مخالفان بلوچ است. با این حال، اسلامآباد از یادآوری این نکته صرف نظر میکند که گروههای تحت حمایت این کشور، همانند جیش العدل بارها به نیروهای امنیتی ایران حمله کردهاند که منجر به حمله گازانبری تهران برای آزادسازی مرزبانان اسیر، شده است.
این واقعیت را نیز باید در نظر گرفت که حملات بلوچها قطعاً پس از خروج ایالات متحده از افغانستان افزایش یافته است. طالبان یا نمیتوانند یا نمیخواهند علیه دشمن اصلی اسلامآباد اقدام کنند.
مشکل بلوچستان پاکستان همچنان باقی است
درست همانطوری که وزیر خارجه پیشین امریکا زمانی گفته بود، به نظر میرسد که اسلامآباد تاوان ماجراجوییهای پیچیده متنوعش را پس میدهد. در آن زمان، هیلاری کلینتون به حنا ربانی کهر، همتای پاکستانیاش گفته بود: «شما نمیتوانید مارها را در حیاط خانهتان نگهداری کنید و انتظار داشته باشید که فقط همسایههای شما را نیش بزند.»
نه اینکه با هر معیاری بتوان بلوچها را جزو خزندهها طبقهبندی کرد.
منظور این است که همسایههای پاکستان اغلب «توسط مارهایی که در پاکستان نگهداری شده» گزیده شدهاند، و کشورهای همسایه پاکستان این احساس را درک میکنند. این یک تراژدی است که وابستهگی به ایران به جای حل یک فاجعه حقوق بشری، به جنبش بلوچها آسیب برساند.