آرامش خواسته هر انسان

امان‌الله مخدومی

 

در طول تاریخ آرامش روحی و روانی یکی از خواسته‌های همیشگی بشر بوده، برای دست یابی به آن، تلاش‌ها و رنج‌های بسیاری را به جان و دل خریده است. در واقع، آرامش بسترِ رشد و بالندگی و سعادت و خوش‌بختی انسان و عروج او به‌سوی مدارج و ڪمالات مادی و معنوی است

بررسی زندگی انسان‌های بزرگ ڪه توانسته‌اند خالق آثار ماندگار باشند، نشان می‌دهد ڪه آن‌ها یڪ زندگی توأم با آرامش داشته‌اند؛ از این‌رو یڪ نویسنده یا هنرمند و یا صنعت‌گر اگر همه امڪانات لازم برای ڪار را داشته باشد، اما آرامش قلبی نداشته باشند، نمی‌تواند به موفقیت دست یابد و قله‌های سعادت و شڪوفایی را فتح نموده و به‌ منزل مقصد برسد. امروزه، زندگی همه انسان‌ها سرشار از غم و اندوه گشته، از تشتت فڪری و پراڪندگی حواس و نبود آرامش روحی و روانی رنج می‌برند.  مشڪلات و مصائب همچون ابرهای سیاه در زندگی‌شان سایه افڪنده، اضطراب و نگرانی در وجودشان مثلِ آتش فشان فواره می‌زند. بسیاری از انسان‌ها با وجود آن ڪه از نظر ثروت و سرمایه هیچ‌گونه مشڪلی ندارند در بهترین آپارتمان‌ها زندگی می‌ڪنند و با لوڪس‌ترین ماشین‌ها در خیابان‌ها تڪبر می‌فروشند و لذیذترین غذاها را میل می‌ڪنند؛ ولی از زندگی شڪوه دارند و از پریشانی و نگرانی خاطر می‌نالند، از نعمت با ارزش آرامش قلبی بی‌بهره‌اند. خواب شان بدون مصرف دارو ممڪن نیست. در حقیقت آن‌ها محل به دست آوردن آرامش را گم ڪرده و آن را از ڪانال دیگر جست‌جو می‌ڪنند.

یڪی از عواملی ڪه برای آرامش روحی و روانی نقش بسزایی دارد: تلاوت قرآن مجید و عمل به آن است.*

قرآن، نسخة شفابخشِ دردها، عامل تسکین قلب‌ها و باعث آرامش دل‌هاست. هر که با این نسخه الهی أنس بیشتری داشته باشد و بر خواندن و عمل به آن مداومت داشته باشد، احساس اطمینان وآرامش بیشتری دارد. قرآن، ڪتاب زندگی‌ست ڪه در آن پُر از آموزه‌های زیبا زیستن است. انسان‌ها را در راه رسیدن به سعادت و نیڪ‌بختی رهنمون می‌سازد.

تداوم تلاوت قرآن ڪریم و شنیدن آیاتش باعث پالایش روح و روان می‌شود. خواندنِ قرآن، روح و روان آدمی را غرق آرامش و سڪون و آیات نورانی‌اش برای انسان‌ها چراغی‌ست ڪه مسیر تاریڪ زندگی را نور و روشنایی می بخشد. قرآن با آهنگ دل‌نواز و زیبای خود ارواح را به وجد می آورد و قلب‌های زنگار گرفته را صیقل می‌دهد. بی‌تردید، جستن قرآن ڪریم، دل‌های نا آرام را آرامش و ثبات می‌بخشد. انسان برای رسیدن به هدف عالی و رضوان حق، نیازمند آرامش درونی است. این آرامش تنها با یاد خدا به دست می‎آید. خداوند متعال در ڪلام بی‌بدیل خود به نڪته‌ اشاره دارد: ألا بِذِڪرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»؛ آگاه باشید، تنها با یاد خدا دل‌ها آرام می‌گیرد. پس بهترین و والاترین ذڪر خدا تلاوت قرآن مجید است.

*یڪی دیگر از عواملی ڪه اضطراب و پریشانی را از وجود انسان زدوده و باعث جلب آرامش قلبی و فڪری می‌شود: دعا و نیایش است.*

انسان در امواج پرتلاطم زندگی و در ڪش و قوس رنج‌ها به تڪیه گاهی نیازمند است ڪه به آن پناه ببرد و درون پر اضطراب خود را آرامش بخشد. دعا و تضرع به درگاه الهی، یڪی از عواملی است ڪه آرامش را در وجود آدمی ترزیق می‌ڪند. دعا و نیایش همان پل ارتباطی عالم ماده با ملڪوت و تجلی قلبی ارتباط با خدا است. دعا و تضرع تسلی بخش دل‌های خسته و مایهٔ روشنی و صفای جان و نیرو بخش انسان در برابر مشڪلات و فراز و نشیب‌های زندگی می باشد.

انسان موجودی است ڪه سراپا عجز و نیاز،  وقتی در برابر آفریدگارش ڪه بی‌نهایت بزرگ است قرار می‌گیرد و خود را حتی ڪم‌تر از قطره‌ای در برابر اقیانوس و ذرّه‌ای در مقایسه با ڪهڪشان‌ها می‌یابد، احساس ڪوچڪی در برابر آن عظمت، او را به ڪرنش و نیایش وامی دارد و همه عظمت در همین احساس نیازمندی است. آنچه ڪه این «هیچ» را به آن «همه» پیوند می‌زند دعاست. الله مهربان در کلام ربانی خود به این امر مهم اشاره ڪرده و به پیامبرش دستور می‌دهد که برای مردم دعا کند، چرا که  دعا کردن موجب آرامش می‌شود. «خُذْ مِنْ أموالِهِمْ صدَقَةً تطَهِّرُهُمْ وَ تزَڪیهِمْ بها وَ صلِّ عَلَیهِمْ إِنَّ صَلاتَڪ سَڪنٌ لَهُمْ وَ اللهُ سَمیعٌ عَلیمٌ»؛ از اموال آن‌ها صدقه‌ای به‌عنوان زکات بگیر تا به وسیلة آن، آن‌ها را پاک سازی و پرورش دهی و در  هنگام گرفتن زکات برای آن‌ها دعا کن؛ چون دعای تو، مایة آرامش آن‌هاست و خداوند شنوا و داناست.

در نتیجه هر کس در پی به دست آوردن آرامش قلبی و فکری باشد، تمام همت خود را برای تلاوت قرآن مجید و دعا و نیایش بگمارد و با قرآن زندگی کند و به فرمانش عمل کند..